اعضای هیئت سیدالشهدا(ع) با حاضر شدن در کنار قبور شهدای گمنام با آرمانهای شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی تجدید میثاق کردند.

به گزارش حیدر حیدری کارشناس تشکلهای دینی ملایر ،منوچهر صحرانورد مسئول هیئت سیدالشهدا(ع) در گفتگویی با کارشناس تشکلها گفت:اعضای هیئت سیدالشهدا(ع)  با حاضر شدن در کنار قبور شهدای گمنام شهرستان ملایر با نثار تاج گل عطر افشانی و غبارروبی قبور شهدا بار دیگر با آرمانهای بلند امام خمینی (ره) و شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی تجدید بیعت کردند.

وی افزود:این مراسم که در سالروز شهادت امام موسی کاظم(ع) برگزار شد.

رییس شورای هئیات مذهبی از حرکت دسته های عزاداری در سالروز شهادت امام موسی کاظم(ع) در شهرستان ملایر خبر داد.

به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی همدان،محمد تکلو رییس وشورای هیئات مذهبی در گفتگویی با روابط عمومی تبلیغات اسلامی ضمن تسلیت شهادت امام موسی کاظم(ع) گفت:براساس هماهنگی های انجام شده هیئات محوری شهرستان ملایر در سالروز شهادت امام موسی کاظم(ع) به صورت دسته های عزاداری در سطح خیابانهای اصلی شهر اقدام به برپایی مراسم عزاداری و سوگواری خواهند کرد.

وی افزود: هیئات مذهبی پس از طی کردن مسیرها و خیابانهای اصلی شهر در مسجد جامع اجتماع کرده و به صورت مشترک اقدام به برپایی مراسم عزاداری و سوگواری خواهند کرد.

نشست شورای هیئات مذهبی شهرستان ملایر برگزار شد.

به گزارش حیدر حیدری کارشناس تشکلهای دینی ملایر ،در این نشست که با حضور حجت‌الاسلام داود عباسی رییس تبلیغات اسلامی و مسئول و اعضای شورای هیئات مذهبی تشکیل
شد پیرامون مسائل و مشکلات هیئات مذهبی شهرستان ملایر بحث و تبادل نظر شد.

همچنین در این نشست مقرر شد سایت شورای هئیات مذهبی و سامانه پیامک کوتاه شورای هیئات مذهبی ایجاد و راه اندازی شود.

در این نشست درخواست ثبت سه هیئت نیز مطرح و در مورد آنها ثبت آنها تصمیم لازم اتخاذ شد.

در قرآن درباره^ء "شفاعت" (به اين عنوان ) در حدود سي آيه آمده است ( بحث ها و اشارات ديگري نيز به اين مسأله با عناوين ديگر ديده مي شود.
آياتي كه در قرآن پيرامون "شفاعت" آمده است را ميتوان به چند دسته تقسيم كرد :

اول ـ آياتي كه به طور مطلق شفاعت را نفي مي كند؛

لانْفِقوا مِمّا رزقناكُم مِنْ قَبلُ اَن يأتي يَوم لا بيعُ فيهِ وَ لا خلة وَلا شفاعَة...:
پيش از انكه روزي فرا رسد كه نه داد و ستدي هست و نه دوستي و نه شفاعتي، از آنچه روزيتان كرده ايم انفاق كنيد...

(سوره^ء بقرة؛ آيه 254)

وَ لا يُقبَلُ مِنها شَفاعَة...:
و از كسي شفاعتي نپذيرند...

(سوره^ء بقرة؛ آيه 48)

در اين آيات راههاي متصور براي نجات محرومان غير از ايمان و عمل صالح چه از طريق پرداخت عوض و ديُون مالي و مادي، يا پيوند و سابقه^ء دوستي و يا مسأله شفاعت نفي شده است.
حتي در مورد بعضي از گناهكاران مي خوانيم؛

فَما تَنفَعَهُم شفاعَة الشافِعين...:
شفاعت شفاعت كنندگان به حال ايشان سودي ندارد...

(سوره^ء مدثر؛ آيه 48)

دوم ـ آياتي كه شفيع را منحصراً خداوند متعال معرفي مي كند و شفاعت را فقط مخصوص ذات اقدس الهي مي داند؛

مالَكُم مِن دونِهِ مِن وَلي وَ لا شَفيع...:
براي شما هيچ سرپرست و شفيعي غير از خداوند نيست...

(سوره^ء سجده؛ آيه 4)

قُل لِلّهِ الشَفاعة جَميعاً...:
بگو، شفاعت يكسره از آن خداست...

(سوره^ء زمر؛ آيه 44)

سوم ـ آياتي كه شفاعت را مشروط به اذن و فرمان خدا مي كند؛

مَن ذَالّذي يَشفَعُ عِندَهُ اِلّا بِاذْنِهِ...:
چه كسي مي تواند جز به اذن خدا  شفاعت كند؟...

(سوره^ء بقره؛ آيه 255)

وَ لا تَنْفعُ الشفاعَة عِنْدَهُ اِلّا لِمَن اِذْنِه لَه...:
شفاعت جز براي كساني كه خداوند اذن (اجازه) دهد سودي ندارد...

(سوره^ء سباء ؛آيه 23)

چهارم ـ آياتي است كه شرايطي را براي شفاعت شونده (مشفوع) بيان كرده است،گاهي اين شرط را رضايت و خشنودي پروردگار معرفي مي كند؛

وَ لا يَشْفَعونَ اِلّا لِمن ارْتَضي...:
و جز براي كسي كه [خدا] رضايت دهد شفاعت نمي كنند...

(سوره^ء انبياء؛ آيه 28)

و گاه شرط آن را گرفتن پيمان و عهد نزد خدا معرفي مي كند؛

لا يَملِكونَ الشّفاعة اِلّا مَن اتّخَذَ عِندَالرّحمنِ عَهداً...:
كسي به شفاغت دست مي يابد كه به خداوند و به پيامبر ايمان داشته باشد و نزد خدا تعهد و پيمان بسته باشد...

(سوره^ء مريم؛ آيه 87)

و زماني هم صلاحيت شفاعت شدن را از بعضي از مجرمان و گناهكاران سلب مي كند؛

ما لِلظّالِمينَ مِن حَميم وَ لا يَشفَع يطاع...:
براي ستمگران نه ياوري هست و نه شفاعتگري كه مورد اطاعت باشد...

(سوره^ء غافر؛ آيه 18)

البته شرايط شفاعت شونده در بخش هاي ديگر آمده است.
پنجم ـ در آياتي نيز شفاعت به معني يازي و پشتيباني از برادر عقيدتي و ديني در كمك به وي و يا در جهاد با تجاوزگران است كه بهره^ء دنيوي غنايم و پاداش اخروي آن جنت خداست و اگر در گناه و تجاوزي با همدينش رفاقت كند، بهره^ء دنياي او سرزنش و نصيب جهان ديگرش كيفر خواهد بود؛

مَن يَشفَع شفاعَةً حَسَنَةً يكُن لَهُ نَصيبٌ مِنها وَ يَشفَع شفاعَةً سَيِّأةً يكُن لَهُ كِفلُ مِنها...:
هر كه شفاعتي نيكو كند، او را بهره اي باشد و كسي را كه شفاعتي بد كند وي را از آن سهمي باشد...

(سوره^ء نساء؛ آيه 85)

معاني و تعابير ديگري نيز از مسأله شفاعت در قرآن كريم آمده است ولي آنچه مد نظر ما بوده است در دسته بنديهاي فوق ذكر شده است.

در روايات فراواني از منابع شيعه و اهل سنت رسيده است که امام حسن و حسين (ص) ، آقاي جوانان اهل بهشت هستند؛ چنانکه حذيفه از پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله چنين نقل مي‌کند : «أَما رَأَيت‌َ العارِض‌ِ الّذي عَرَض‌َ لي‌ ؟ قلت‌ُ بَلي‌ . قال‌ : ذاک‌َ مَلَک‌ٌ ، لَم‌ْ يَهِب‌ُ إلي الارض قَبْل‌َ السّاعَة‌ِ ، فَاستَأذَن‌َ اللهُ تَعالي أَن‌ْ يُسَلِّم‌َ عَلَي‌َّ ، و يُبَشّرَني أَن‌َّ الحَسن و الحُسين‌َ سَيّداًشباب‌َ أَهْل‌ِ الجَنَّة‌ِ ، وأَن‌َّ فاطمة سَيّدَة‌َ نِساءِ أَهل الجَنَّة‌» . «آيا نديدي آنچه بر من عارض شد ؟ گفتم‌ : چرا ؟ پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : اين فرشته‌ ، تاکنون به زمين فرود نيامده است‌ ، اکنون از خداوند متعال اجازه خواسته که به من سلام کند و بشارت بدهد . به درستي که امام حسن و امام حسين صلی الله علیه و آله آقايان جوانان بهشت هستند و مادرشان فاطمه‌ ، سيده زنان اهل بهشت است‌» . ابو عبدالله امام صادق علیه السلام نيز فرمود : «هُما والله سَيّدا شباب اهل الجنَّة من الاوّلين و الاخرين‌»؛ «امام حسن و امام حسين صلی الله علیه و آله آقايان جوانان اولين و آخرين بهشت مي‌باشند» .

در اين جهان‌ ، خداوند عالَم‌ ، موجودات گوناگوني را آفريده است‌ ، يکي از آن موجودات‌ ، گلهاي معطّر و زيباست که انسان به آنها علاقه فراوان دارد ، لکن امام حسن و امام‌حسين صلی الله علیه و آله گلهايي هستند که در سرتاسر عالم‌ ، جلوه کرده و نورهايي هستند که عالم دنيا و آخرت را نورافشاني نموده‌اند؛ چنانکه رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «إنَّکَما مِن‌ْ رَيحان‌ِ الله . . . فقال قوم‌ٌ! أَتُحبُّهما يا رسول الله ؟ فقال‌ : ما لي اُحِب ُّرَيْحانَتي مِن‌َ الدُّنيا»؛ پيامبر فرمود : امام حسن و امام‌حسين صلی الله علیه و آله گلهاي خداوند هستند . برخي‌ ، سؤال کردند اي رسول‌خدا! آيا اين دو را دوست مي‌داري‌ ؟ ! پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : چرا دوست نداشته باشم‌ ، اين دو گلهاي من در دنيا مي‌باشند» . شريف‌رضي گويد : تشبَّه بالرَّيحان لان‌َّ الوَلَد يشم‌ّ و يضم‌ّ کما يشم‌ُّ الرَّيحان واصل‌ُ الرَّيحان مَأخوذٌ من الشي‌ء الّذي يتروّح‌َ إليه ويتنفَّس من الکرب به‌» .

يکي از ويژگي‌هاي وجود امام‌حسن و امام‌حسين صلی الله علیه و آله در جهان خلقت‌ ، اين است که آنان محل نزول و فرود ملائکه هستند؛ چنانکه در روايتي آمده است‌ : «إن‌َّ مَلکاً نَزَل مِن‌َ السَّماء علي صِفَة‌ِ الطير ، فَقَعَدَ عَلي يَدِ النّبي صلی الله علیه و آله فَسَلَّم‌َ عليه بالنّبوّة‌ ، وعَلي يَدِ علي‌ٍّ علیه السلام فَسَلَّم‌َ عليه بِالوَصِيَّة‌ ، وعَلي يَدِ الحسن والحسين‌ ، فَسَلَّم‌َ عَلَيْهِما بِالْخِلافَة‌ ، فقال رسول الله صلی الله علیه و آله : لِم‌َ لَم‌ْ تَقْعُدْ عَلي يَدِ فلان‌ ؟ فقال‌ : أَنَا لا أَقْعُدْ في أرض‌ٍ عصي عليها الله ، فَکَيْف‌َ أَقْعُد علي يَدٍ عُصَت‌ِ الله؛»«بدرستي‌که فرشته‌اي از آسمان به صورت يک پرنده بر پيامبر فرود آمد و بر دست پيامبر نشست و به ايشان به عنوان نبوت سلام کرد ، سپس بر روي دست علي علیه السلام نشست و بر وي به عنوان وصي پيامبر سلام کرد . سپس بر روي دست حسن و حسين صلی الله علیه و آله نشست و بر ايشان به عنوان خلافت سلام کرد . پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : چرا بر دست فلاني ننشستي‌ ؟ ! گفت‌ : من بر روي زميني که در آن خداوند را نافرماني کنند ، نمي‌نشينم‌ ، پس چگونه ممکن است بر روي دستي که خداوند را معصيت کرده‌ ، بنشينم‌» .

در کتب معتبر اهل تشيّع و تسنن‌ ، روايات فراواني وجود دارد که رسول‌خدا صلی الله علیه و آله فرموده است‌ : «مُحِب‌ّ امام‌حسن و امام‌حسين‌ ، مُحِب‌ّ من است و هر کس که مُحِب‌ّ من‌باشد ، مُحِب‌ّ خداوند است‌ . دشمنان آنان‌ ، دشمن من هستند ، هرکس که دشمن من باشد ، دشمن خداوند است‌» .
در اين رابطه به چند نمونه از روايات اشاره مي‌کنيم‌ : ابوهريره گويد : «خرج علينا رسول الله صلی الله علیه و آله و معه الحسن و الحسين‌ . . . فقال‌ : رجل يا رسول الله انک لتحبهما ؟ قال رسول‌الله صلی الله علیه و آله من احبهما فقد احبني و من ابغضهما فقد ابغضني‌» . روزي پيامبر صلی الله علیه و آله به همراه حسن و حسين از منزل بيرون آمد ، مردي گفت‌ : اي پيامبر خدا! آيا اين دو را دوست مي‌داري‌ ؟ ! پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : هر کس اين دو را دوست بدارد ، مرا دوست داشته‌ ، و هر کس اين دو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است‌» . سلمان فارسي گويد پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «الحسن والحسين‌ ، من احبهما احببته و من احببته احبه الله و من احبه الله ، ادخله جنات نعيم و من ابغضته‌ ، ابغض الله و من ابغضه‌الله ، أدخله جهنم و له عذاب مقيم‌» . کسي که حسن و حسين را دوست بدارد ، من او را دوست مي‌دارم‌ ، و کسي را که من دوست داشته باشم‌ ، خداوند نيز او را دوست دارد ، و هرکس را که خداوند دوست داشته باشد ، او را وارد بهشت برين مي‌کند و هر کسي را که من او را دشمن بدارم‌ ، خداوند او را دشمن خواهد داشت‌ ، و هر کسي که خداوند او را دشمن بدارد ، او را داخل دوزخ مي‌کند . »

در احاديث متعدد از اهل تشيع و تسنن نقل شده است که رسول گرامي اسلام صلی الله علیه و آله راجع به حسنين صلی الله علیه و آله فرمود : «خداوند ، فرزندان هر پيامبري را از صلب آن پيامبر قرار داده‌ ، اما نسل مرا از صلب علي بن ابي‌طالب علیه السلام قرار داده است درحالي‌که فرزندان هر مادري را به پدرشان نسبت‌مي‌دهند ، مگر فرزندان فاطمه زهرا سلام الله علیها را که من پدر ايشانم‌» . به همين جهت در جنگ صفين‌ ، هنگامي که امام حسن مجتبي و امام حسين صلی الله علیه و آله براي جنگ با معاويه شتاب مي‌نمودند ، اميرالمؤمنين علي علیه السلام فرمودند : «آنان را از نبرد بازداريد تا مبادا حسنين شهيد شوند و نسل رسول خدا صلی الله علیه و آله منقطع گردد!»اسامة بن زيد مي‌گويد : «طَرَقْت‌ُ النبي‌ّ صلی الله علیه و آله ذات ليلة‌ٍ في بعض الحاجة‌ِ فَخَرج‌َ النبي‌ّ صلی الله علیه و آله و هو مُشْتَمِل‌ٌ علي شي‌ءٍ لا أَدْري ما هو ، فَلمّا فَرَغْت‌ُ من حاجتي‌ ، قلت‌ُ : ما هذا الّذي أَنت‌َ مُشْتَمِل‌ٌ عليه‌ ؟ قال‌ : فَکَشَفه فاذاً حسن‌ٌ وحسين‌ٌ عَلي رَکَبتيْه‌ ، فقال‌ : هذان اَبناي وابناي إبْنَتِي‌ ، اللّهُم‌ّ إنّي اُحِبَّهُما ، فَاحِبَّهُما وأَحِب‌ُّ مَن‌ْ يُحِبُّهما؛ شبي در منزل پيامبر صلی الله علیه و آله رفتم و در خانه را به صدا در آوردم‌ ، ديدم پيامبر صلی الله علیه و آله ملحفه‌اي بر خود پيچيده‌ ، ندانستم که آن چيست بعد از برآورده شدن حاجتم‌ ، گفتم‌ : اين چيست که خود را به آن پوشانده‌اي‌ ؟ ! پيامبر صلی الله علیه و آله ملحفه را برداشت‌ . ديدم حسن و حسين بر روي زانوي پيامبر نشسته‌اند ، آنگاه فرمود : اين دوفرزندان من و فرزندان دخترم مي‌باشند ، بارالها! من اين دو را دوست دارم‌ ، پس تو هم آنان را دوست بدار و آنان را که اين دو را دوست دارند نيز ، دوست بدار» .